ઘણીવાર એવું સાંભળવા મળે છે કે સૂતેલા વ્યક્તિને ઓળંગવી ન જોઈએ એટલે કે સૂતેલી વ્યક્તિને ઉપરથી ઓળંગવી ન જોઈએ. વડીલો નિદ્રાધીન વ્યક્તિ પર પગ ન મૂકવાની મનાઈ કરે છે. આ માટે ઘણા કારણો જવાબદાર છે. એક માન્યતા એવી પણ છે કે આમ કરવાથી વ્યક્તિની ઉંચાઈ કે ઉંચાઈ વધતી અટકે છે. જો કે, પુખ્ત વ્યક્તિને પણ તેને પાર કરવાની મનાઈ છે. તેની પાછળનું કારણ મહાભારતની એક ઘટના સાથે જોડાયેલું છે.
સૂતેલા હનુમાન ભીમના માર્ગમાં આવ્યા
મહાભારતમાં એક ઘટના કહેવામાં આવી છે. આ પ્રમાણે એક વખત મહાબલી ભીમ ક્યાંક જઈ રહ્યા હતા અને રસ્તામાં હનુમાનને વૃદ્ધ વાંદરાના રૂપમાં પડેલા જોયા. હનુમાનજી એવી રીતે આડા પડ્યા હતા કે તેમની પૂંછડીના કારણે આખો રસ્તો બંધ થઈ ગયો હતો. જો ભીમ ઇચ્છતો તો તે તેની પૂંછડી ઓળંગીને પોતાના રસ્તે આગળ વધી શક્યો હોત, પરંતુ તેણે તેમ ન કર્યું અને પૂંછડીને સહેજ હટાવવાનો પ્રયાસ કર્યો. પરંતુ મહાબલી ભીમના તમામ પ્રયત્નો પછી પણ પૂંછડી જરા પણ હલી નહીં. ત્યારે ભીમ સમજી ગયો કે આ વૃદ્ધ વાનર સામાન્ય નથી. આ પછી હનુમાનજીએ પોતાનો પરિચય આપ્યો અને પોતાનું વિશાળ કદ બતાવ્યું. ભીમને યુદ્ધ જીતવા માટે આશીર્વાદ પણ આપ્યા.
… એટલા માટે ભીમે હનુમાનજીની પૂંછડી ઓળંગી ન હતી
હનુમાનજીએ ભીમને પૂછ્યું કે તે પૂંછડી ઓળંગીને આગળ કેમ ન ગયો? ત્યારે ભીમે કહ્યું, ‘આ જગતના તમામ જીવોમાં ભગવાનનો અંશ છે, એવી રીતે કોઈપણ જીવને પાર કરવો એ ભગવાનનો અનાદર કરવા સમાન છે.’ ત્યારથી આ પરંપરા ચાલી આવે છે કે કોઈ પણ સૂતેલા વ્યક્તિને પાર ન કરવો જોઈએ, નહીં તો આનાથી ભગવાનનું અપમાન થાય છે.