હ્યુસ્ટન. ભારતીય મૂળની મનપ્રીત મોનિકા સિંહે હેરિસ કાઉન્ટી જજ તરીકે શપથ લીધા છે. તે અમેરિકાની પ્રથમ શીખ મહિલા જજ બની છે. મનપ્રીત સિંહનો જન્મ અને ઉછેર હ્યુસ્ટનમાં થયો હતો. હવે તે તેના પતિ અને બે બાળકો સાથે બેલારમાં રહે છે. તેમણે શુક્રવારે ટેક્સાસમાં લૉ નંબર 4 ખાતે હેરિસ કાઉન્ટી સિવિલ કોર્ટના ન્યાયાધીશ તરીકે શપથ લીધા હતા.
પિતા 1970માં અમેરિકા સ્થાયી થયા
મનપ્રીત સિંહના પિતા 1970ના દાયકાની શરૂઆતમાં અમેરિકામાં સ્થળાંતર કરી ગયા હતા. 20 વર્ષથી વધુ સમયથી ટ્રાયલ વકીલ, મનપ્રીત સિંહ સ્થાનિક, રાજ્ય અને રાષ્ટ્રીય સ્તરે અનેક નાગરિક અધિકાર સંસ્થાઓ સાથે સંકળાયેલા છે. “તે મારા માટે ઘણું અર્થપૂર્ણ છે કારણ કે હું એચ-ટાઉન (હ્યુસ્ટન માટે ઉપનામ)નું સૌથી વધુ પ્રતિનિધિત્વ કરું છું, તેથી અમે તેના માટે ખુશ છીએ,” તેણીએ શપથ ગ્રહણ સમારોહમાં કહ્યું.
ભારતીય-અમેરિકન ન્યાયાધીશ રવિ સંદિલે, રાજ્યના પ્રથમ દક્ષિણ એશિયાના ન્યાયાધીશ, સમારંભની અધ્યક્ષતા કરી હતી, જે ભરચક કોર્ટરૂમમાં યોજાયો હતો. સંદિલે કહ્યું, “શીખ સમુદાય માટે આ ખરેખર મોટી ક્ષણ છે.” તેણીએ ઉમેર્યું, “જ્યારે તેઓ કોઈ રંગીન વ્યક્તિને જુએ છે, કોઈને થોડું અલગ, ત્યારે તેઓ જાણે છે કે તેમની માટે સંભાવના ઉપલબ્ધ છે. મનપ્રીત માત્ર શીખોની રાજદૂત નથી, પરંતુ તે તમામ રંગની મહિલાઓની રાજદૂત છે.” હહ.”
શપથ લીધા પછી મનપ્રીત સિંહે એબીસી ન્યૂઝને કહ્યું, “મને લાગ્યું કે તે બાળકો માટે મહત્વપૂર્ણ છે, કારણ કે જેમ જેમ તેઓ તેમના શિક્ષણમાંથી પસાર થાય છે, તેઓ જોઈ શકે છે કે એવા વ્યવસાયો માટે સંભવિત છે જે આપણે પહેલા ક્યારેય નહોતા મેળવી શક્યા.”
અમેરિકામાં શીખોની સંખ્યા
યુએસમાં અંદાજે 500,000 શીખો છે, જેમાંથી 20,000 હ્યુસ્ટન વિસ્તારમાં રહે છે. હ્યુસ્ટનના મેયર સિલ્વેસ્ટર ટર્નરે કહ્યું: “તે શીખ સમુદાય માટે ગર્વનો દિવસ હતો, પરંતુ તમામ રંગીન લોકો માટે પણ ગૌરવનો દિવસ હતો, જેઓ કોર્ટની વિવિધતામાં હ્યુસ્ટન શહેરની વિવિધતાને જુએ છે.”
કેરળના સુરેન્દ્રન ટેક્સાસમાં જજ બન્યા
અહીં કેરળના કાસરગોડમાં જન્મેલા સુરેન્દ્રન કે પટેલ અમેરિકાના ટેક્સાસમાં જિલ્લા ન્યાયાધીશ બન્યા છે. ગરીબીને કારણે તેણે શાળા છોડી દેવી પડી હતી. તે બીડીના કારખાનામાં મજૂર તરીકે પણ કામ કરતો હતો. સુરેન્દ્રનનો જન્મ કેરળના કાસરગોડમાં થયો હતો. શરૂઆતમાં તે અમેરિકામાં ઘરેલુ નોકર તરીકે કામ કરતી હતી. સુરેન્દ્રને જણાવ્યું હતું કે તેણે ધોરણ 10 પછી શાળા છોડવી પડી હતી. તેના અભ્યાસ માટે પરિવાર પાસે પૈસા ન હતા. શાળા છોડ્યા બાદ તે બીડીના કારખાનામાં મજૂર તરીકે કામ કરતો અને બીડી બનાવતો.