હાલમાં જ ભારતમાં આવા બાળકના જન્મનો કિસ્સો સામે આવ્યો છે, જેને જોઈને ડોક્ટરો પણ ચોંકી ગયા હતા. અહીં એક બાળકનો જન્મ થયો છે જેને બે માથા, ત્રણ હાથ અને બે હૃદય છે.
શાહીન ખાન અને તેના પતિ સોહેલને શરૂઆતમાં કહેવામાં આવ્યું હતું કે તેમના જોડિયા બાળકોનો જન્મ થવાનો છે. પરંતુ જ્યારે બાળકોનો જન્મ થયો ત્યારે તબીબો સહિત મેટરનિટી વોર્ડમાં તમામની આંખો ફાટી ગઈ હતી. શાહિને એક બાળકને જન્મ આપ્યો જેને બે માથા છે. આ મામલો મધ્યપ્રદેશના રતલામનો છે. નવજાત શિશુના જન્મ પછી તરત જ તેને ઈન્દોરની મોટી હોસ્પિટલમાં રિફર કરવામાં આવ્યો હતો, જ્યારે બાળકની માતાને જિલ્લા હોસ્પિટલમાં જ રાખવામાં આવી હતી.
ડૉક્ટરોનું કહેવું છે કે આ ડાયસેફાલિક પેરાફેગસ નામની બીમારી છે. ડૉક્ટરનું માનવું છે કે આ એક દુર્લભ કેસ છે. આવા બાળકોના બચવાની શક્યતા ઘણી ઓછી હોય છે. આવી સ્થિતિમાં ચાલો જાણીએ કે ડાયસેફેલિક પેરાફેગસ રોગ શું છે, બાળકો કેવી રીતે એક સાથે જન્મે છે અને તેના કારણો શું છે-
ડાયસેફાલિક પેરાફેગસ રોગ શું છે?
ડાયસેફાલિક પેરાફેગસ રોગ એ એક જ શરીર પર બે છેડા સાથે આંશિક સંમિશ્રણનું એક દુર્લભ સ્વરૂપ છે. નવજાત બાળકોના આવા જોડાણને સામાન્ય ભાષામાં બે માથાવાળા બાળકો તરીકે પણ ઓળખવામાં આવે છે. આ રીતે જન્મેલા મોટાભાગના બાળકો જન્મ પહેલાં અથવા જન્મ પછી તરત જ મૃત્યુ પામે છે. આ રીતે જોડાયેલા બાળકોના જીવિત રહેવાની શક્યતા ઘણી ઓછી છે.
મેયો ક્લિનિક મુજબ, આવા જોડિયા બાળકો પેલ્વિસ, પેટ અથવા છાતીમાં એકસાથે જોડાયેલા હોય છે પરંતુ તેમના માથા અલગ હોય છે. વધુમાં આ જોડિયાઓને બે, ત્રણ કે ચાર હાથ અને બે કે ત્રણ પગ હોઈ શકે છે. આવા બાળકોમાં શરીરના અંગો ક્યારેક એકસરખા હોય છે અથવા અલગ-અલગ હોઈ શકે છે. એવા ઘણા કિસ્સાઓ સામે આવ્યા છે કે જેમાં ડોક્ટરોએ બાળકોને જોડીને અલગ કરી દીધા છે પરંતુ તેની શક્યતા ઘણી ઓછી છે. ઉપરાંત, આ પ્રકારની સર્જરીમાં, તે બાળકો ક્યાં જોડાયેલા છે અને તેઓ કયા અંગો વહેંચી રહ્યા છે તેના પર નિર્ભર છે.
ડાયસેફાલિક પેરાફેગસના લક્ષણો શું છે?
એવા કોઈ ચિહ્નો કે લક્ષણો નથી કે જેના દ્વારા તે જાણી શકાય કે બાળકો જોડાયેલ જન્મે છે. અન્ય ટ્વીન પ્રેગ્નન્સીની જેમ આમાં પણ ગર્ભાશય ખૂબ જ ઝડપથી વધે છે. તેમજ મહિલાઓને ગર્ભાવસ્થાના શરૂઆતના દિવસોમાં વધુ થાક, ચક્કર અને ઉલ્ટીની સમસ્યાનો સામનો કરવો પડે છે. સ્ટાન્ડર્ડ અલ્ટ્રાસાઉન્ડ દ્વારા સગર્ભાવસ્થાના પ્રારંભમાં સંયુક્ત જોડિયા શોધી શકાય છે.
બાળકો કેવી રીતે એક સાથે જન્મે છે
સંયુક્ત જોડિયા સામાન્ય રીતે તેઓ ક્યાં સંબંધિત છે તેના આધારે વર્ગીકૃત કરવામાં આવે છે. ઘણી વખત આ રીતે જોડાયેલા બાળકો શરીરના અમુક ભાગ સાથે જોડાયેલા હોય છે, જ્યારે કેટલાક બાળકો એ જ ભાગ એકબીજા સાથે શેર કરે છે.
કેવી રીતે બાળકો જોડિયાને બદલે જોડાઈને જન્મે છે
ગર્ભધારણના થોડા અઠવાડિયા પછી, ફળદ્રુપ ઇંડા બે અલગ ભ્રૂણમાં વિભાજિત થાય છે અને તેમાં અંગો બનાવવાનું કામ શરૂ થાય છે. જ્યારે આવું થાય છે, ત્યારે જોડિયા જન્મે છે, પરંતુ કેટલાક કિસ્સાઓમાં ભ્રૂણને અલગ કરવાની આ પ્રક્રિયા અધવચ્ચે જ અટકી જાય છે, જે જોડિયાને બદલે જોડિયા માથાવાળા અથવા સંયુક્ત બાળકોના જન્મ તરફ દોરી જાય છે.
જોડાયેલા જોડિયાને આ ભાગો દ્વારા એકસાથે જોડી શકાય છે-
છાતી – એક સાથે ભળી ગયેલા બાળકો ઘણા કિસ્સાઓમાં છાતીમાં ભળી જાય છે. આ સ્થાન સાથેના તેમના જોડાણને કારણે બાળકો ઘણીવાર સમાન હૃદય, યકૃત અને મોટા આંતરડાને વહેંચે છે. સંયુક્ત જોડિયાના આત્યંતિક કેસોમાં, બાળકો માટે શરીરના આ ભાગ સાથે જોડાયેલું સામાન્ય છે.
પેટ– ઘણી વખત બાળકો પેટ દ્વારા એકસાથે જોડાયેલા હોય છે. આ રીતે જોડાયેલા બાળકોમાં, યકૃત અને નાના આંતરડાના નીચેના ભાગ અને કોલોન સમાન હોય છે. આ જગ્યા સાથે જોડાયેલા બાળકોનું દિલ અલગ હોય છે.
કરોડરજ્જુનો નીચેનો ભાગ– ઘણી વખત બાળકો કરોડના નીચેના ભાગ સાથે જોડાયેલા હોય છે. આ સ્થાન સાથે સંકળાયેલા બાળકો જઠરાંત્રિય માર્ગ (જઠરાંત્રિય પ્રદેશ), જનનાંગ અને પેશાબના અંગો વહેંચે છે.
કરોડરજ્જુની લંબાઈ– ઘણી વખત બાળકો કરોડરજ્જુની લંબાઈ સાથે જોડાયેલા હોય છે. આ સ્થાન સાથે સંકળાયેલા બાળકો ખૂબ જ ઓછા છે.
પેલ્વિસ – જઠરાંત્રિય માર્ગનો નીચેનો ભાગ, યકૃત, જનનાંગ અને પેશાબની નળીઓનો વિસ્તાર આ સ્થાન સાથે સંકળાયેલા બાળકોમાં સામાન્ય છે. બાળકોના બે અથવા ત્રણ પગ આ સ્થાન સાથે જોડાયેલા હોઈ શકે છે.
માથું- આમાં બાળકોને માથાના આગળ કે પાછળના ભાગ સાથે જોડવામાં આવે છે. આ સ્થાન સાથે સંકળાયેલા બાળકોનું એક જ માથું છે. પરંતુ આ બાળકોનું મગજ સામાન્ય રીતે અલગ હોય છે. જો કે, આ બાળકો મગજની કેટલીક પેશીઓ વહેંચી શકે છે.
માથું અને છાતી– આમાં બાળકો ચહેરા અને શરીરના ઉપરના ભાગ સાથે જોડાયેલા હોય છે. આ રીતે જોડાયેલા બાળકો વિરુદ્ધ દિશામાં સામનો કરે છે અને તેઓ મગજને એકસાથે શેર કરે છે. બાળકો માટે આ રીતે જીવવું ખૂબ મુશ્કેલ છે.
ધડ– આમાં બાળકો પેલ્વિસની બાજુ અને પેટ અને છાતીના ભાગો સાથે જોડાયેલા હોય છે પરંતુ તેમના માથા અલગ હોય છે. આ સ્થાન સાથેના સંબંધને કારણે આવા બાળકોને બે, ત્રણ કે ચાર હાથ અને બે કે ત્રણ પગ હોઈ શકે છે.
ઘણા કિસ્સાઓમાં, એવું પણ જોવા મળે છે કે સંયુક્ત જોડિયામાં, એકબીજાનો વિકાસ અન્ય બાળક કરતા ઓછો હોય છે.
ડાયસેફાલિક પેરાફેગસના જોખમી પરિબળો
સંયુક્ત જોડિયા તદ્દન દુર્લભ છે. આવી સ્થિતિમાં આવું કેમ થાય છે તે જાણવું ખૂબ જ મુશ્કેલ છે. કોને જોડેલા જોડિયા બાળકો હોઈ શકે છે તે શોધવું પણ ખૂબ મુશ્કેલ છે.
